Melktert

Melktert is een taart met een vergaande geschiedenis. Hij wordt al gemaakt sinds de eerste Hollandse kolonisten zich in de Kaap in Zuid-Afrika vestigden. Er zijn meerdere varianten, waarvan een de korslose melktert, en dat is de variant die ik vandaag met jullie deel!

De taart lijkt een beetje op wat wij custard noemen, maar bevat veel meer melk, en heeft daardoor een lichter kleurtje en een net wat andere smaak. Custard = heaven, en alles wat er ook maar bij in de buurt komt is dus ook hemels. Melktert wordt vaak als nagerecht, of bij de koffie geserveerd. 

Het is een enorm simpele taart, die je bij voorkeur warm eet, als hij net uit de oven komt!
Ik halveerde zelf dit maal eens de suiker en verving deze helft met vloeibare natrena om te proberen of dat mogelijk was. Als je wilt weten hoe ik dat deed, kijk dan even onderaan dit bericht.

- 840 ml melk

- 200 g suiker

- 1 1/2 tl vanille

- 1 tl bakpoeder

- 125 g cakemeel (*lees hoe je dit gemakkelijk zelf maakt, of vervang het door bloem)

- 3 eieren, gesplitst

- 3 el boter

- kaneel

• Verwarm de oven tot 180 graden en vet een taartvorm in.
• Mix de gesmolten boter met het eigeel en het suiker. Voeg vervolgens het cakemeel, het bakpoeder en een snufje zout toe en meng het goed door elkaar. Roer dan ook de melk en het vanille erbij en zorg dat er een mooi egaal beslag ontstaat.
• Klop de eiwitten helemaal stijf tot er pieken ontstaan, en roer dit voorzichtig (met een houten spatel) door het beslag.
• Giet het geheel voorzichtig in de vorm en bestrooi het rijkelijk met kaneel. Bak de taart in 40-45, totdat het midden stevig genoeg is om aangeraakt te worden. Als dit wat langer duurt is dat helemaal niet erg. Door de vorm af te dekken met aluminium folie zal de binnenkant wat sneller gaan. Ook zal hij nog wat steviger worden tijdens het afkoelen! Wacht ten minste een kwartier met aansnijden.

*Vul een kop met 125 g bloem. Schep er 2 el uit en voeg 2 el maizena toe. Zeef het minstens 4 maal om cakemeel te krijgen.
*Ik gebruikte 100 g suiker en 2 tl natrena. De taart werd nu net zo zoet normaal, alleen de baktijd was wel wat langer. Ik gebruikte aluminiumfolie om het niet te lang te laten duren, en controleerde zo nu en dan even. Uiteindelijk is de taart op zich niet anders, behalve dan voor de extreme fijnproever wat betreft de natrena. Ik heb immers slechts de helft van het suiker vervangen. De structuur is gelijk gebleven!