Zelfgemaakte, ouderwetse vanille vla

 Ik ben in het bezit van een gigantisch kookboek, dat al minstens 20 jaar oud is, en daar ben ik best blij mee. Jammer genoeg, en geloof me, ik baal er echt van, maak ik nauwelijks wat uit dit grote boek. Het staat vol met verrassend goede en simpele gerechten. Ik vind het ook leuk dat het nog een boek is waar geen merken of pakjes en dergelijke in genoemd worden. Een appel is een appel en suiker is suiker. Ik kan nu wel zeggen dat ik het vaker zal gebruiken, maar ik zit nog zo vol met ideeen, dat ik daar nog maar even mee wacht...
Vorige week bladerde ik er weer eens door, gewoon omdat. Ik belandde al snel bij mijn favoriete sectie: pudding- en paprecepten. Ik zag alle kruisjes en vinkjes die ik met potlood al veel eerder gezet had, en besloot dat het tijd was wat van deze inspiratie om te zetten.
Hoewel ik niet heb geluisterd naar het maizenapap (vanillevla) recept uit het boek is het feit dat ik het gemaakt heb wel aan het boek te danken. Het is echt een oud-Hollands recept en heeft wel wat trekjes van een dikke custardvla. Als er bij ons thuis op zondag vroeger (eindelijk weer eens) custardvla of griesmeel op tafel stond, was het altijd ruzie maken om het velletje!
Dit is hoe ik maizenapap, vanillevla dus, het liefst eet...:

Ingrediënten voor 2 personen:
- 700 ml melk
- 50 g maizena
- 1 ei*
- 1/2 tl vanille
- suiker of vervanger naar smaak

• Roer de maizena met een klein deel van het melk los.
• Breng de overige melk aan de kook met het vanille en een snuf zout en giet er al-roerend het maizenapapje bij.
• Kluts het ei in een apart kommetje en giet ook dit al-roerend bij de melk.
• Laat het tot de gewenste dikte doorwarmen (na een paar minuten kan het hard gaan) en breng het op smaak met suiker of een vervanger naar smaak.

*Liever geen ei? Gebruik dan een extra theelepel maizena.